چرا ما تجربیات استرسآور را بهتر به یاد میآوریم؟
در این مقاله می خوانیم:
مقدمه
قطعا شما هم با این موضوع برخورد کردهاید که ما خاطرات استرسآور را بهتر، نسبت به سایر خاطرات بیاد میآوریم. محقیقن دانشگاه Ruhr-Universität Bochum (RUB) نیز به دنبال چرایی این موضوع پرداختهاند. شما تجربهی استرسزای شرکت در آزمون رانندگی را بهتر از تجربهی پیادهروی در یک روز دلنشین به یاد دارید. مطالعات زیادی تاکنون به چرایی این موضوع پرداختهاند.
یک ایده این بود که بازنماییهای متفاوت حافظه، کلیدی برای حافظهی قویتر باشد. ایده دیگر این بود که نشانههایی وجود دارد که خاطرات استرسزا شباهت بیشتری به یکدیگر دارند. مطالعات اخیر ایده دوم را بیشتر تایید میکنند.
نتایج
استرس از طریق اثرات نورآدرنالین و گلوکوکورتیکوئید بر روی آمیگدال و هیپوکامپ بر شکل گیری حافظه اپیزودیک تأثیر میگذارد. از طرفی یک یافته رایج نشان میدهد حافظه در رابطه با موارد استرسزا بهبود پیدا میکند. این مطالعه نشان میدهد که این مسئله مربوط به بازنمایی این موارد از حافظه میباشد.
شیوهی پژوهش
در این مطالعه شرکت کنندگان در آزمون TSST(Trier Social Stress Test) شرکت داده شدند. در این آزمون شرکتکنندگان در یک مصاحبه قرار میگیرند و به آنان استرس القا میشود و استرس آنان ارزیابی میشود. در این آزمون فرد در برابر یک کمیته به گفتگو میپردازند. در طی مصاحبه به برخی از شرکت کنندگان استرس القا میشود. در طول روز اول مصاحبهکنندگان از اشیائی روزمره مثل یک فنجان قهوه استفاده کردند. در روز بعد محققان شدت فعالیت مغز را بر اساس fMRI ثبت میکردند. سپس اشیائی که در طی مصاحبه استفاده شد به شرکت کنندگان نشان داده میشد. آزمودنیهای تحت استرس اشیاء را بهتر به یاد آوردند.
محقیقن تمرکز خود را روی آمیگدال گذاشته بودند و به تجزیه و تحلیل آن پرداختند. آمیگدال بخشی از مغز که از کارکردهای اصلی آن یادگیری هیجانی است. آنها اشیائی که توسط مصاحبهکنندگان استفاده شده بود و نشده بود را مقایسه کردند.
یک روز پس از تست استرس، محققان نه تنها تصاویری از اشیاء مصاحبه شغلی، بلکه عکسهای اعضای کمیته را نیز به شرکت کنندگان نشان دادند. شرکتکنندگان عمدتاً چیزهایی را به خاطر میآوردند که در آنها فعالیت مغز شبیه به فعالیتی بود که با ارائه اعضای کمیته ایجاد میشد. از آنجایی که اعضای کمیته استرس را ایجاد کردند، بنظر میرسد ارتباط بین اشیاء و محرکهای استرس برای تقویت حافظه بسیار مهم است
این پژوهش نشان داد اشیایی که استفاده شده بود ردهای حافظهای بهتری نسبت به اشیایی که استفاده نشده بود داشتند. به عبارت دیگر، بازنماییهای مغزی اشیاء از موقعیتهای استرسزا بسیار نزدیک به هم بودند، و بنابراین به وضوح از سایر تجربیات متمایز شدند. نتایج این پژوهش میتواند منجر به درک بهتری از خاطرات عاطفی و تروماها شود.
دیدگاهتان را بنویسید