با شیوع کووید-19 سیاست‌های خانه ماندن در سراسر دنیا اجرا شد و مردم خود را در خانه‌هایشان منزوی کردند. رفت و آمدهای روزانه بین اتاق خواب و اتاق نشیمن تبدیل شد. کلیک کردن روی برنامه زوم، پیاده روی به سمت اتاقهای جلسه را حذف کرد و نتفلیکس زمانی که مخصوص باشگاه رفتن بود را به خود اختصاص داد.
در مدت زمان کوتاهی، افراد زیادی بخاطر پاندمی خانه‌نشین شدن. تحقیقی که به تازگی منتشر شده است نشان میدهد افرادی که مدت زمان بیشتری را صرف نشستن کردن علائم بیشتری از افسردگی را از خود نشان می‌دهند. بررسی دقیق‌تر در مورد رابطه و نقش این دو می‌تواند به بهبود سلامت روان کمک کند.
این تحقیق که در دانشگاه Iowa State University به سرپرستی جیکوب مایر، استادیار حرکت‌شناسی به همراه تیمش انجام شده است به چگونگی ارتباط فعالیت بدنی و رفتارهای کم تحرک با سلامت روان و اینکه چگونه تغییرات در آنها بر نحوه تفکر، احساس و ادراک مردم از جهان تأثیر می گذارد، پرداخته است.
مایر میگوید: ” در ماه مارس 2020، ما میدانستیم که کووید قرار است بر رفتار و کارهایی که انجام می‌دهیم به شکل عجیبی تاثیر بگذارد که ما نمی‌توانستیم پیشبینی کنیم” . مایر و تیمش برای اینکه تصویری دقیق از تغییرات داشته باشند، نظرسنجی با بیش از 3000 شرکت کننده از تمام ایالات و ناحیه های کلمبیا برگزار کردند. شرکت کنندگان گزارش می‌دادند چه مدت زمانی را صرف فعالیت‌های نشستن، نگاه کردن به صفحه نمایش و ورزش کردن پرداختند واین مدت زمان را با قبل از همه‌گیری مقایسه کردند. همچنین با استفاده از مقیاس‌های بالینی استاندارد، آنها همچنین تغییراتی را در سلامت روانی خود نشان دادند (مانند افسردگی، اضطراب، استرس، تنهایی).
دادههای مربوط به تغییرات مدت زمان ورزش یا تماشای تلویزیون و ارتباط آنها با سلامت روان موجود است، اما هیچگاه دادههای زیادی با جمعیت زیاد در پاسخ به یک تغییر ناگهانی نداشتیم. نظرسنجی نشان داد کسانی که قبل از شیوع بیماری 2.5 الی 5 ساعت فعالیت بدنی متوسط تا شدید در هفته داشتند، فعالیت آنها به طور میانگین تا 32% کاهش پیدا کرده بود. و همان افراد گزارش دادند که بیشتر احساس افسردگی، اضطراب و تنهایی می‌کنند.
در مطالعه دیگر که توسط همین گروه انجام شد، یافت شد که افراد به طور میانگین شاهد بهبود سلامت روان خود در طی هشت هفته بوند چراکه مردم با زندگی در همه‌گیری سازگاری پیدا کردند، اما همچنان کسانی که زمان نشستن آنها بالا بوده، علائم افسردگی آنان مانند سایرین بهبود پیدا نکرد.
سرپرست گروه تحقیقاتی، جیکوب مایر، تاکید میکند پیدا کردن ارتباط بین نشستن و سلامت روانی لزوما به این معنی نیست که بیشتر نشستن باعث افسردگی میشود. او میگوید ممکن است کسانی که بیشتر افسرده هستند، بیشتر بنشینند و یا کسانی که بیشتر می‌نشستند افسرده‌تر شدند یا ممکن است عامل دیگری وجود داشته باشد که محققان هنوز آن را شناسایی نکردند. پرواضح است که این امر نیازمند تحقیقات بیشتری است.
نظرسنجی‌های ماهانه از ژوئن 2020 تا ژوئن 2021 انجام شده است که نتایج آن هنوز منتشر نشده است. آگاهی از برخی تغییرات ظریفی که در طول همه‌گیری ایجاد کرده‌ایم و اینکه چگونه ممکن است مفید یا مضر باشند، بسیار مهم است.
شروع و ترک یک عادت بسیار دشوار است، حتی زمانی که شخصی بخواهد رفتار خود را تغییر دهد. اما این استدیار حرکت‌شناسی امیدوار است که افراد بیشتری متوجه شوند که حتی کمی حرکت می تواند خلق و خوی و سلامت روانی آنها را بهبود بخشد و سعی کنند راه‌هایی برای ایجاد آن در روزهای خود بیابند او میگوید: «اگر دیگر برای جلسات حضوری در سالن راه نمی‌روید، هنوز هم می‌توانید با یک پیاده‌روی کوتاه قبل و بعد از تماس تصویری، این نشستن را کمی کمتر کنید.
افرادی که از خانه دورکاری می‌کنند می‌توانند قبل و بعد از ساعات کاری در اطراف خانه خود قدم بزنند تا رفت‌وآمدهای قبل از همه‌گیری را تقلید کنند، که می‌تواند از نظر جسمی و ذهنی برای افراد مفید باشد و ساختاری به شبانه‌روز فرد ببخشید.